Weet ik het zeker?

 

‘Nu heb ik een intern tevredenheidsonderzoek rapport voor mijn neus liggen. Hieruit blijkt dat zowat iedereen die hier werkt gelukkig is met zijn/haar werk, met elkaar en met mij als werkgever. Dat kan toch niet kloppen?’ Ik schiet in de lach. Wat een bijzonder begin van een gesprek. ‘Vanwaar je argwaan? Misschien is het gewoon waar. Heb je daar al aan gedacht?’

 

Nee, daar had hij niet aan gedacht. Toen hij het rapport las, dacht hij onmiddellijk: ja maar, er moet toch iets te verbeteren zijn? Het kan toch niet zo zijn dat er op mij als werkgever en manager niets aan te merken is? Nu ken ik deze man al een hele tijd. In mijn beleving en waarneming heb ik hem nooit anders ervaren dan: bevlogen, enthousiast, gepassioneerd, betrokken, eerlijk, rechtvaardig, vindingrijk, commercieel en sociaal bewogen. Wat wil een mens nog meer? Ik vertel hem dat zijn medewerkers mogelijk mijn beleving over hem delen. Dat het heel goed mogelijk is dat ze echt blij zijn met hem, met elkaar en de tak van sport waar ze zich in begeven.

 

Het siert meneer De Vries dat hij ondanks het lovende verslag kritisch blijft. Het siert hem dat hij mij belt met de vraag of ik eerlijk wil zijn tegenover hem. ‘Je moet het me recht voor de kop zeggen hoor als er iets is.’

 

Geen spectaculair verhaal zou je zeggen. Saai? Dat lijkt maar zo.

 

Deze werkgever is namelijk een jaar of twee bezig geweest met het creëren van dit succes. Als hij dit bedrijf overneemt vanwege het plotselinge overlijden van de toenmalige directeur, staan het bedrijf en de mensen er heel anders voor. Toen de directeur wegviel – letterlijk zelfs, de man viel met een hartaanval dood neer over zijn bureau – kwamen er nogal wat andere lijken uit de kast vallen namelijk. Zolang ik hem ken, zet hij zijn schouders onder het financieel en emotioneel gezond maken van de organisatie. Hij durft het aan om man en paard te noemen. Heilige huisjes omver te duwen, de  ‘untouchables’ aan te raken. Om koers te zetten en vol te houden. Heeft regelmatig vertwijfeld gedacht: waar ben ik aan begonnen! Maar geeft niet op.

 

Nu ligt het rapport voor zijn neus, dat aangeeft dat hij is aangekomen op de plek van bestemming. Hij durft het nauwelijks te geloven. Wat nu?

 

Wat te denken van stilstaan bij het succes? Van succes vieren met elkaar? Van zeggen: poeh poeh, nou nou, het was wat allemaal, maar we hebben het toch maar mooi bereikt met z’n allen. Weet je wat we doen? We gaan het vieren! Daarna gaan we nadenken over: en wat nu? Waar willen we nu naar toe? Waar willen we over een jaar of twee zijn?

 

Het succes wordt gevierd met een ballonvaart, overnachting op Texel, grasduinen en strandwandelingen. Succes vieren, genieten, ontspannen, plezier met elkaar hebben. Als dat geen super cocktail is!

 

Terugkijkend op mijn ervaringen tot nu toe kan ik u zeggen dat niets bovenstaande cocktail kan toppen. Bijkomend voordeel, je krijgt er geen kater van. Wel een goed humeur en veel positieve energie!